Na veel bloed, zweet en tranen (met name de laatste weken) was het afgelopen vrijdag dan eindelijk zover, de grote beloning in de vorm van onze eerste meters met de Porsche 944 op het circuit van Zandvoort.
Een vrij rijden dag georganiseerd door de HARC (zie link) was de ideale gelegenheid om onze eerste ervaringen op te doen en onze auto een eerste shake-down te geven. We hadden immers nog niet 1 kilometer gereden en het was nog best spannend of al onze werkzaamheden een betrouwbare wagen hadden opgeleverd.
We moesten vroeg op pad om bijtijds aanwezig te zijn voor de briefing en de keuring. De briefing was helder en aangezien wij voor het eerst het circuit op zouden gaan, werd ons aangeraden een instructeur mee te nemen. Daarover later meer.
Met dank aan EcoAqua (mijn vader Bert om precies te zijn) was ook de auto op tijd voor de keuring op het circuit. Bij de keuring bleek alles dik in orde, enige opmerking betrof het reservoir voor de remvloeistof, daar moesten we voor de zekerheid en tie-wrap omheen doen. Tijdens de keuring deed zich echter een vervelend incident voor. Een collega deelnemer, die op dat moment haaks op onze auto zijn Alfa aan het afladen was, had een probleem met zijn lier, waardoor de auto ongecontroleerd van zijn trailer afrolde en zich in onze zijkant boorde. Schade: een flinke deuk in onze deur (zie foto) en een flinke jaap in de vinger van de collega, die blijkbaar met zijn blote handen de kabel had willen tegenhouden. Dat bleek gelukkig uiteindelijk allemaal mee te vallen en de deuk in onze deur was met het betere handen- en voetenwerk al snel weer hersteld.
Uiteindelijk was het om 09:40 uur dan echt zover, de eerste sessie van 35 minuten vrij rijden. Dingeman had de eer om onze auto voor de eerste keer de sporen te geven. De eerder toegewezen instructeur bleek inmiddels al bij een andere auto te zijn ingestapt, dus hij stond er alleen voor. Maar dat was voor Dingeman geen enkel probleem. Gewoon rustig op snelheid komen en de auto gecontroleerd over het circuit sturen.
Onder grote belangstelling van het toegestroomde publiek (naast Bert waren ook Doby, Nel en Max inmiddels gearriveerd), zette Dingeman een respectabele 2 minuut 27 op de klokken. Niet slecht voor een allereerste run met een standaard auto op straatbanden. Al dat oefenen op de PC werpt duidelijk zijn vruchten af!
Om 11:35 uur ben ik aan de beurt. Een gezonde spanning is vooraf wel aanwezig en ik besluit om bij het opstellen zoveel mogelijk achteraan aan te sluiten. Daarmee verzeker ik mijzelf en mijn (snellere) collega's van een vrije baan voor de eerste paar ronden. Al na de eerste paar bochten merk ik hoe vergeeflijk de 944 is en ik bouw langzaam maar zeker wat meer snelheid op.
Uiteindelijk weet ik een 2 minuut 31 op de klokken te zetten, ook niet slecht, maar natuurlijk had ik graag sneller geweest dan mijn teamgenoot! Een duidelijk doel dus voor de volgende sessie.
Om 14:10 uur is Dingeman voor de tweede keer aan de beurt. Hij heeft een leuke sessie, waarbij hij ronden lang met een groene Opel 'in gevecht' is (hiervan zullen we later nog mooie onboard beelden op youtube zetten!). Resultaat: een hele fraaie 2 minuut 22, waarmee hij maar liefst 5 seconden van zijn eigen record af haalt. Dat zou een taaie noot worden voor mij om te kraken.
De laatste sessie begint om 15:55 uur en ik zorg er wederom voor dat ik als een van de laatsten de baan op ga (zie filmpje).
Ik heb al vrij snel een groepje voor me dat ik aardig kan volgen (ook hiervan zijn onboard beelden die nog op youtube zullen worden gezet). Net als ik de aansluiting heb gevonden verschijnen de eerste snelle jongens alweer in mijn spiegels. Op zich hoef ik niet aan de kant voor ze, maar toch ga ik soms wat ruimer door de bochten en verlies ik dus de aansluiting met het groepje. Ergens halverwege de sessie wordt ik op brute wijze buitenom ingehaald en half afgesneden door een snellere collega in een zwart-witte Caterham. Hierbij raakt zijn linker achterspatbord mijn rechter voorspatbord, met als gevolg de tweede deuk van de dag. Op zich verder niet zoveel aan de hand, alleen wel een beetje een lompe actie. De lol is er niet minder om en uiteindelijk zet ik toch nog een respectabele 2 minuut 25 op de klokken. Weliswaar 3 seconden langzamer dan Dingeman, maar ik heb wel mooi mijn eigen record met 6 seconden verbeterd. Niet slecht, al zeg ik het zelf ;-)
Al met al was het een enerverende dag en hebben we heel veel waardevolle lessen geleerd. Lessen die we heel binnenkort weer in de praktijk hopen te kunnen brengen. De eerstvolgende mogelijkheid is 17 april, dus wie weet!
Tot slot wil ik de volgende mensen bedanken voor hun waardevolle bijdrage aan onze fantastische dag:
Jacq en Wen - voor hun eeuwige geduld en begrip
Jor en Lot - voor hun fysieke en financiƫle bijdrage
EcoAqua - voor hun (electro-) technische bijdrage en het transport
MadMax (zie link) - voor het betere laswerk
Purple Lady - voor haar financiƫle bijdrage
Bedankt allemaal en tot snel!
zondag 29 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten